Rodzice chcieliby nadać córce imię Sasza:

Zwracamy się z uprzejmą prośba o wydanie pozytywnej opinii odnośnie do nadania dziewczynce imienia Sasza. Zapis imienia Sasza jest zgodny z polskim systemem językowym (piszemy tak, jak słyszymy). Imię spełnia także wymogi przewidziane w art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. 1986, nr 36, poz. 180): wskazuje na płeć nosicielki, kończy się – jak większość rzeczowników żeńskich – samogłoską „-a”, nie jest ośmieszające ani nieprzyzwoite. Ponadto imię Sasza w krajach europejskich oraz w USA występuje jako samodzielne imię (Sasha, Sacha) i jest nadawane dzieciom płci żeńskiej. Nie sądziliśmy, że będziemy mieli problem z zarejestrowaniem tego imienia w Polsce. Mieszkamy w Norwegii i tam imię to jest bardzo popularne dla dziewczynek. Przyzwyczailiśmy się już do tego imienia i nie chcielibyśmy go zmieniać. Cała rodzina poznała już nasz wybór i wszyscy tak się do dziecka zwracają. Jako rodzice zdajemy sobie sprawę z tego, że w Polsce imię Sasza może kojarzyć się z imieniem występującym w języku rosyjskim, jako zdrobnienie od imion Aleksander i Aleksandra. Jednak zauważyliśmy, że dotyczy to mentalności tylko osób starszych. My natomiast czujemy się obywatelami Europy i z nią się utożsamiamy.

Odpowiedziała sekretarz Rady, dr hab. Katarzyna Kłosińska:

Forma imienia Sasza jest zdrobnieniem męskiego imienia Aleksander i żeńskiego Aleksandra ‒ jak Pan wspomniał w e-mailu do Rady Języka Polskiego. Choć jest to zdrobnienie rosyjskie, to także i w Polsce może być odczuwane jako imię niesamodzielne, dlatego naszym zdaniem kierownik USC może je uznać za niezgodne z art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego.

październik 2014