Do członków Rady zwrócono się o opinię dotyczącą imienia Luba:

Za parę miesięcy urodzi się nam córeczka. Podoba nam się imię Luba, ale z tego, co zdążyłam przeczytać, wynika, że jest to skrót od męskiego imienia Lubow.

Odpowiedzi udzielił prof. dr hab. Walery Pisarek:

(…) trafnie łączy Pani używane głównie w Rosji i na Ukrainie imię Luba z imieniem Lubow’ (rosyjski wyraz pospolity lubow’ wymawiany z miękkim „w’” na końcu znaczy ‘miłość’. Jest to jednak – wbrew temu, co Pani pisze – imię wyłącznie żeńskie, zgodnie z rodzajem gramatycznym wyrazu lubow’ (mówią Rosjanie ta lubow’, a nie – ten lubow’). Imię Lubow’ nosiła m.in. radziecka aktorka Orłowa (1902–1975), znana i w Polsce z przedwojennego radzieckiego filmu „Świat się śmieje”. Dziś Polacy interesujący się sportem znają zapewne z telewizji rosyjską siatkarkę Lubow’ Szaszkową. Rosjanie imię Luba traktują jako skrót, a więc swego rodzaju zdrobnienie imienia Lubow’ (do dziewcząt mających w paszporcie imię Lubow’ mówi się Luba). W Polsce przestarzałego przymiotnika luby (‘bardzo miły, kochany’) nie odczuwa się ani jako skrótu, ani jako zdrobnienia, a więc jego wybór na imię nie kłóci się z obowiązującą w Polsce zasadą nienadawania imion w formie zdrobniałej. Ponad tysiąc Polek nosi dziś to imię. Moim zdaniem nie ma podstaw, by w Polsce wniosek o nadanie dziecku płci żeńskiej imienia Luba spotkał się z odmową ze strony kierownika urzędu stanu cywilnego. Warto jeszcze dodać, że imię Luba odmienia się jak rzeczownik, a nie jak przymiotnik luba. Mówimy więc: moja luba Luba, nie ma mojej lubej Luby, przyglądam się mojej lubej Lubie, kocham moją lubą Lubę i marzę o mojej lubej Lubie.

wrzesień 2012