Do Rady nadesłano list z prośbą o opinię o imieniu Annika:

Zwracam się do Państwa z uprzejmą prośbą o rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej istnienia imienia Annika w Polsce. Imię Annika jest przeze mnie używane od dziecka, tak zwracają się do mnie rodzina, przyjaciele znajomi. W dowodzie osobistym zaś mam Anna Maria. Ubiegam się o zmianę imion z Anna Maria na Annika w USC. Wniosek mój odrzucono, ponieważ imię to rzekomo w Polsce nie istnieje. Wiem, że występuje imię Anika (przez jedno „n”) w jakimś ogólnie przyjętym spisie imion w Polsce, którym posługuje się USC.

Opinię przygotowała prof. dr hab. Aleksandra Cieślikowa:

(…) o zmianie imienia decyduje Urząd Stanu Cywilnego lub odpowiedni wydział sądu i one ponoszą odpowiedzialność za wprowadzenie tej zmiany. Wprawdzie imię Annika jest używane w języku niemieckim, szwedzkim i na terenie Holandii, ale w wydanym przez Dudena słowniku autorstwa Rose und Volkera Kohlheim „Das grosse Vornamenlexicon” zapisano, że forma Annika jest formą skróconą imienia Anna. Taką samą opinię wyraża w swoim słowniku Miloslava Knappova. Umieszcza ona imię Annika pod Anna jako formę zdrobniałą. Nie w podwojeniu -nn- byłby problem, ale wtraktowaniu imienia Annika jako formy zdrobniałej. W zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej czytamy: „Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka więcej niż dwóch imion, imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, w formie zdrobniałej oraz imienia nie pozwalającego odróżnić płci dziecka”. Zmiana Pani imion z Anna Maria na Annika jest uznawana za zmianę dwóch przyjętych przez system imion występujących w funkcji imion oficjalnych na formę zdrobniałą. Wszystko zależy od postanowień urzędów zajmujących się pozwoleniem na zmianę Pani imienia.

maj 2012