Jedna z korespondentek nadesłała do Rady następujący list:

Chciałabym uzyskać opinię na temat imienia Lionel (czyt. „Lajonel”). (…) Imię to jest pochodzenia obcego, a jego polskim odpowiednikiem jest (o ile się nie mylę) Leonard, które jednak nam się w tym brzmieniu nie podoba. Uprzejmie proszę o opinię na temat imienia, a także informację, czy wówczas będzie możliwe jego zarejestrowanie w Urzędzie Stanu Cywilnego dla naszego dziecka. Interesuje mnie również problem z dniem obchodzenia imienin w przypadku, gdy imię nie występuje w polskim kalendarzu.

Odpowiedzi udzielił prof. dr hab. Walery Pisarek:

(…) rzeczywiście powinna Pani mieć trudności z nadaniem w Polsce imienia Lionel swojemu synkowi. Pisząc, „powinna Pani mieć trudności”, mam na myśli to, że kompetentny, a skrupulatny urzędnik stanu cywilnego powinien odmówić nadania tego imienia, bo obowiązujące przepisy nakazują mu prowadzenie akt, a więc też wpisywanie imienia, zgodnie z zasadami polskiej ortografii. Zgodnie z nią literę „i” czyta się jako „i”, a nie jako „aj”. Lionel to jeden z angielskich odpowiedników (obok Leo) popularnego w Polsce imienia Leon, a nie – jak Pani sugeruje – Leonard (angielskie odpowiedniki tego imienia to Lennard lub Leonard, wymawiany jako „lenəd”). Etymologicznie Leon i Leo to ‘lew’, Leonard i Lennard to ‘silny jak lew’, natomiast Lionel to (etymologicznie) zdrobnienie imienia Leo, a więc ‘mały lew’, czyli ‘lewek’. Przy okazji prostuję: imię Lionel Anglicy czytają jako „lajenl”, a nie „lajonel”, jak Pani sugeruje w swoim liście. Niechże ten przykład uświadomi Państwu kłopoty w Polsce związane z wymową nazw napisanych niezgodnie z polską ortografią.

kwiecień 2009 r.