Pewni rodzice zwrócili się do Rady z następującymi pytaniami:

Chodzi o imię VANESA. Czy forma, w której napisałem, jest poprawna? Czy może należy to imię pisać przez podwójne s, czyli VANESSA? Mamy jeszcze pytanie: w który dzień roku obchodziłaby nasza córka imieniny? Czy należy w tym celu może wybrać zastępcze imię?.

Opinię przygotował prof. A. Markowski:

Pytanie o formę imienia, które jest przedmiotem Państwa listu, przed kilkoma laty zostało już zadane Radzie Języka Polskiego. Przytaczam więc odpowiedź, której wówczas udzieliłem:

Co do imienia Vanessa, to nie ma ono tradycji w języku polskim, ale zgodnie z […] „Zaleceniami dla urzędów stanu cywilnego dotyczącymi nadawania imion dzieciom obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” („Komunikaty Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996), p. II.2.b., w imionach: „piszemy w, nie v, a więc np. Wirginia, Wioleta”. Proponuję więc pisownię Wanessa. Jednakże ze względu na nietypowość i słabe zakorzenienie w polszczyźnie tego imienia można tu zastosować zalecenia p. II.6. cytowanego dokumentu: „przy nadawaniu nowych imion, na które moda często przemija, i które mogą nie wejść do zbioru polskich imion, zaleca się stosowanie obcej, oryginalnej pisowni”, czyli dopuścić pisownię Vanessa. Dziś dodać mogę tylko to, że pisownia przez jedno s (Wanesa bądź Vanesa) jest także spotykana, a nawet częstsza i w żadnym wypadku nie jest ona niezgodna z normami ortograficznymi języka polskiego. Odbiega natomiast od imienia oryginalnego: Vanessa, wymyślonego przez pisarza angielskiego Jonathana Swifta od pierwszych sylab nazwiska i imienia swojej przyjaciółki (Vanhomrigh Esther), z zakończeniem takim, jak w imieniu Clarissa, a w Polsce używanego dopiero od lat 60. XX wieku. Nie umiem powiedzieć, kiedy dziecko o tym imieniu mogłoby obchodzić imieniny, dostępne polskie źródła tego nie podają; być może należy szukać tego w źródłach anglosaskich, ale to nie leży w kompetencjach RJP.

Dziś zalecałbym już pisownię przez W: Wanessa bądź Wanesa.

styczeń 2008 r.