Pewna Urszula napisała do Rady pełen emocji list z pytaniem o możliwość zmiany imienia Urszula na Ula. Korespondentka bardzo nie lubi oficjalnej wersji swojego imienia. Zależy jej na zmianie imienia w dowodzie osobistym na Ula lub − jeśli okaże się to niemożliwe − na inne, np. Anna, Magdalena. Odpowiedzi na list udzielił przewodniczący Rady:

W swoim liście porusza Pani bardzo istotną dla Pani kwestię formy imienia, jakiej używają osoby zwracające się do Pani. Otóż forma ta nie musi być zgodna z tą, która widnieje w dowodzie osobistym jako imię oficjalne; myślę, że za każdym razem proszę zaznaczać, jak sobie Pani życzy, by się do Pani zwracać. Od stuleci w kontaktach międzyludzkich używa się imion zdrobniałych, niekiedy znajomi w ogóle nie utożsamiają nosiciela z imieniem pełnym. I nie ma powodów, by to zmieniać. Istnieją jednak określone przepisy, które regulują nadawanie imion oficjalnych, np. wpisywanych do dokumentów. Zgodnie z art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (DzU 1986 nr 36, poz. 180) „Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka więcej niż dwóch imion, imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, w formie zdrobniałej oraz imienia nie pozwalającego odróżnić płci dziecka”. Dlatego oficjalnie nosi Pani imię w formie Urszula, a nie Ula (Mogę tylko dodać, że imię to ma bardzo ciekawe pochodzenie: powstało od wyrazu łacińskiego ursula, który oznaczał małą niedźwiedzicę, czyli niedźwiedziczkę). Ponieważ forma Ula jest zdrobnieniem, nie ma Pani możliwości zmiany oficjalnego imienia z Urszula na Ula czy Ulla. Oczywiście może Pani zmienić imię na swój wniosek złożony (wraz z innymi dokumentami, m.in. z uzasadnieniem prośby o taką zmianę) kierownikowi urzędu stanu cywilnego, który jest właściwy ze względu na ostatnie miejsce pobytu stałego wnioskodawcy w Polsce, na inne niezdrobniałe, choćby Anna czy Magdalena, jak Pani proponuje.

styczeń 2008 r.