Kierownik pewnego USC poprosiła o opinię nt. formy Vanilia, którą pewni rodzice chcieli nadać córce jako imię:

Powodem wyboru takiego imienia dla dziecka był fakt noszenia takiego imienia przez osobę, która uratowała matce dziecka życie. Niestety, w rozmowie przeprowadzonej z matką nie udało się ustalić, czy rzeczywiście zdarzenie takie miało miejsce i czy osoba o takim imieniu istnieje − matka dziecka nie chciała podać bliższych informacji na ten temat. W związku z tym proszę o opinię, czy istnieje możliwość, aby imię Vanilia nadać dziewczynce i czy wyraz taki można traktować jako imię.

Oto odpowiedź przewodniczącego RJP, prof. Andrzeja Markowskiego, na ten list:

Wyrażam opinię, że forma Vanilia narusza zasady nadawania imion dzieciom rodziców obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej. Po pierwsze jest ona równobrzmiąca z nazwą pospolitą – rzeczownikiem wanilia, co jest sprzeczne z p. I.2.a. „Zaleceń dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej”, opublikowanych w „Komunikatach Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996, („Nie powinno się nadawać imion pochodzących od wyrazów pospolitych, takich jak antena, bławatek, goździk, kąkol, sonata, sonatina itp.”), a ponadto zawiera literę v, co narusza p. II.2.b. tychże zaleceń („Piszemy w, nie v, a więc np. Wirginia, Wioleta”). Opinia o formie Vanilia jako formie imienia dziewczynki jest więc negatywna. Rada Języka Polskiego nie może natomiast wydać opinii „w sprawie możliwości nadania” dziecku jakiegokolwiek imienia, gdyż to nie leży w jej kompetencjach (przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka imienia odmawia, zgodnie z art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, DzU 1986 nr 36, poz. 180, kierownik USC).

maj 2005 r.