Przyszli rodzice zapytali o imię Naja:

Zwracamy się z prośbą o wydanie decyzji w sprawie imienia. Chcielibyśmy naszej córeczce nadać imię Naja, na cześć zmarłego papieża. W związku z tym, iż polskie prawo nie zabrania tworzenia nowych imion, a odpowiednikiem męskiego imienia Jan jest Janina (imię to nam się nie podoba), chcielibyśmy nadać naszej córce imię Naja. Imię to powstało poprzez odwrócenie imienia Jan na Naj i dodanie końcówki fleksyjnej -a, przez co powstało imię żeńskie. Imię to powstało tak jak imię Ninel od imienia Lenin, którego nie można było nadawać. Zależy nam, by nasza córka nosiła imię Naja. Nie jest to zdrobnienie od imienia Natalia bądź Nadzieja. Nie pochodzi od wyrazu pospolitego ani od nazwy geograficznej, można również rozpoznać płeć dziecka.

Oto jak odpowiedział na niego prof. Andrzej Markowski:

[…] uprzejmie informuję, że Rada Języka Polskiego nie podejmuje decyzji w sprawie nadawania dzieciom imion, może jedynie wyrazić opinię o formie imienia. Taką opinię o imieniu Naja wydała w imieniu Rady prof. Aleksandra Cieślikowa i opinię tę podtrzymujemy. Dodajmy, że dotąd nie było tak, by rodzice mogli dowolnie tworzyć imiona, proponowane dla swoich dzieci; zwłaszcza nie było zwyczaju tworzenia imion przez odwrócenie kolejności liter imienia już istniejącego. Pragnę ponadto zaznaczyć, iż nie jest prawdą, że forma Naja „nie pochodzi od wyrazu pospolitego”. W Internecie czytamy bowiem: Naja, potocznie używana nazwa węży z rodziny zdradnicowatych – kobr. Również łacińska nazwa rodzaju kobra. Nie sądzę, by Państwo chcieli, aby córeczkę kojarzono ze zwierzęciem tak nazywanym. Wyrażam więc opinię, że imię Naja narusza zasady wyłożone w „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego, dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” („Komunikaty Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996) w p. I.2.a. („Nie powinno się nadawać imion pochodzących od wyrazów pospolitych”).

maj 2005 r.