Jeden z urzędów stanu cywilnego poprosił o opinię w sprawie imienia Nadia. Wydał ją przewodniczący Rady, prof. Andrzej Markowski:

Imię w postaci Nadia jest, według mojej opinii, zdrobnieniem. Potwierdzam tym samym stanowisko, wyrażone poprzednio przez Radę Języka Polskiego, a opublikowane m.in. w witrynie internetowej Rady: „Nadia to zdrobnienie mało popularnego w Polsce imienia Nadzieja oraz bardzo popularnego w Rosji Nadieżda. Jest bardzo rozpoznawalne jako imię zdrobniałe właśnie, a nie jako oficjalna forma”. Moim zdaniem imiona zdrobniałe nie mogą być odczuwane jako imiona samodzielne, gdyż istotą zdrobnienia imienia jest właśnie to, iż jest to forma pochodna od imienia pełnego, a więc niesamodzielna. Imiona zdrobniałe są oczywiście w powszechnym użyciu w sytuacjach nieoficjalnych, jednak, zgodnie z art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (DzU 1986 nr 36, poz. 180) „Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka […] imienia […] w formie zdrobniałej”. Umieszczenie jakiegoś imienia w jakimkolwiek kalendarzu nie może być podstawą stwierdzenia, że imię takie istnieje jako oficjalne, gdyż kalendarze takie nie są zestawiane jako dokumenty oficjalne, nie są zatwierdzane przez żadną instytucję. Sugestia, że imię w formie Nadzieja może być ośmieszające dla dziecka, wynika z odczuć jednostkowych; imię to kojarzy się przecież z cechą pozytywną, a jako jedno z imion z biblijnej trójcy: wiara, nadzieja, miłość niesie bardzo pozytywne przesłanie. Imię to nosi w Polsce ponad 6500 kobiet.

listopad 2005 r.