Pewna korespondentka poprosiła „o opinię nadania imienia dla chłopca w formie Xawier lub Ksawier. Odpowiedział jej prof. Andrzej Markowski:

[…] wyrażam opinię, że forma Ksawier, a tym bardziej „Xawier”, narusza zasady stosowane przy nadawaniu imion dzieciom rodziców obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej. Jest to bowiem – zapisany zresztą niezgodnie z ortografią oryginalną – obcojęzyczny (angielski, francuski, hiszpański; w tych językach ma on postać graficzną Xavier) odpowiednik imienia, przyjętego w naszym języku w formie Ksawery. Zgodnie zaś z p. I.1. „Zaleceń dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej”, opublikowanych w „Komunikatach Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996: „Zaleca się nadawanie imion w postaci przyswojonej przez język polski, a więc np.: Jan, nie John lub Johann; Katarzyna, nie Catherine; Klara, nie łacińskie Clara ani włoskie Chiara; Małgorzata, nie Margareta; Marcin, nie Martin; Piotr, nie Peter itp.”. Tak więc opinia o formie imienia Xawier lub Ksawier jest negatywna. Rada Języka Polskiego nie może natomiast wydać opinii w sprawie nadania dziecku jakiegokolwiek imienia, gdyż to nie leży w jej kompetencjach. Przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka imienia odmawia, zgodnie z art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (DzU 1986 nr 36, poz. 180), kierownik USC.

marzec 2005 r.