Anna Maria

Po raz kolejny spytano Radę, czy można połączyć łącznikiem dwa imiona: Anna i Maria. Odpowiedź przewodniczącego Rady, prof. Andrzej Markowski, była taka jak wszystkie poprzednie w podobnej sprawie:

[…] wyrażam opinię, że połączenie Anna Maria należy traktować w naszym języku jako dwa imiona, pisane bez łącznika. W „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” […] czytamy w p. IV: „Podtrzymuje się zakaz nadawania więcej niż dwóch imion, pisanych osobno, bez łącznika, żeńskich dla dziewczynek, męskich dla chłopców”. To, że imiona pisane z łącznikiem występują w kulturach innych niż nasza (np. francuskiej czy anglosaskiej), nie jest dostatecznym powodem do tego, by zwyczaj ten przenosić do nas. W naszej tradycji Jan Ludwik, Jan Piotr czy właśnie Anna Maria są traktowane jako połączenia dwóch imion i nie sądzę, by tradycję tę należało zmieniać.

W tej sprawie napisała do Rady także dwudziestokilkuletnia kobieta, nosząca imię (imiona?) Anna-Maria. W związku z czekającą ją wymianą dowodu osobistego (kobieta zamierza zmienić nazwisko po wyjściu za mąż) dowiedziała się od pracowników urzędu stanu cywilnego, że będzie musiała także zmienić imię na Anna Maria. Spytała Radę, czy to jest konieczne – czy reguły „Zaleceń dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej”, wydanych w 1996 r., a zakazujących nadawania dzieciom imion z łącznikiem, powinno się stosować także do imion nadanych przed 1996 r. I w tej sprawie wypowiedział się przewodniczący:

[…] zalecenia dotyczące form imion, formułowane przez Radę Języka Polskiego, dotyczą imion nadawanych współcześnie dzieciom lub form proponowanych przy zmianie imienia. W Pani wypadku żadna z tych okoliczności nie zachodzi. Potwierdzając więc to, że nadawanie imion z łącznikiem jest sprzeczne z zaleceniami Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN, jednocześnie wyrażam opinię, że nie mogą być one stosowane w odniesieniu do osoby, która od wielu lat nosi imię zapisane z łącznikiem i która nie pragnie zmiany tego imienia. Tak więc nie widzę konieczności zmiany pisowni Pani imienia. Na XV posiedzeniu plenarnym prof. Walery Pisarek dodał, że przestrzeganie norm ortograficznych w zapisie imion jest wymagane przez samą ustawę Prawo o aktach stanu cywilnego, a nie tylko przez „Zalecenia dla urzędów stanu cywilnego dotyczące nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” […].

2002 r.