Korespondentka nosząca imiona Bożenna-Anna pisane z łącznikiem zwróciła się do Rady „z prośbą o pozwolenie na utrzymanie starego zapisu imienia”, który to dokument byłby jej potrzebny do otrzymania nowego dowodu osobistego. Zapis imion korespondentki z łącznikiem jest potwierdzony w wielu jej dokumentach. Oto jak odpowiedział na ten list przewodniczący, prof. Andrzej Markowski:

[…] Pragnę na początku wyjaśnić, że Rada Języka Polskiego (ani żadna inna instytucja językoznawcza) nie jest kompetentna do wydawania pozwoleń bądź zakazów w kwestiach językowych, także w sprawie form imion. Zgodnie z Ustawą o języku polskim Rada Języka Polskiego jest bowiem „instytucją opiniodawczo-doradczą w sprawach używania języka polskiego” (art. 12), która „wyraża opinie o używaniu języka polskiego w działalności publicznej i obrocie prawnym” (art. 13). Tak więc poniższe uwagi są opinią dotyczącą kwestii, o którą Pani pyta. Przechodząc do meritum, wyrażam opinię, że należy utrzymać taką wersję Pani imienia (czy też imion), jaka widnieje w oryginalnym świadectwie metrycznym z ksiąg urodzenia kościoła Wniebowzięcia N. Marii Panny w Białymstoku. Według tego, co widzę na kserokopii tego dokumentu, wersja ta brzmi: Bożenna-Anna. Należy zaznaczyć, że istotnie współcześnie nie stosuje się zapisu imion z łącznikiem; co więcej, imię, które stanowi pierwszy człon Pani imienia, jest zapisywane z jednym n: Bożena (i tak też wymawiane). Według mojej interpretacji obie te zasady dotyczą jednak imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, nie zaś imion osób, które noszą je od dawna. Tak więc, moim zdaniem, zmiana zapisu Bożenna-Anna na Bożena Anna jest zmianą imienia, a na to, o ile wiem, powinna Pani wyrazić zgodę. Jednocześnie zwracam uwagę na to, że w nadesłanych fotokopiach różnych dokumentów jest różny zapis imienia: 3 razy Bożenna, a 2 razy Bożena, przy czym ta druga forma występuje także w dowodzie osobistym, w którym zapisano: Bożena-Anna (co jest trzecią (!) wersją Pani imienia). Zwracam też uwagę na to, że – jak słusznie Pani pisze – imię jest pisane z łącznikiem, a więc znakiem, który wymaga bezpośredniego sąsiedztwa (bez spacji!) litery przed nim i po nim: Bożenna-Anna, nie: „Bożenna – Anna” (jak w Pani liście). W tym drugim wypadku zastosowano bowiem myślnik zamiast łącznika. Wyrażam więc opinię, że w Pani nowym dowodzie osobistym powinna się pojawić wersja: Bożenna-Anna […].

2004 r.