Urząd Miasta Warszawy poprosił o radę, czy przychylić się do wniosku mieszkającej w Niemczech Polki o zmianę imienia z Katarzyna na Katarina. Odpowiedzi udzielił przewodniczący RJP, prof. Andrzej Markowski:

[…] wyrażam opinię, że – wbrew zaleceniom ogólnym, które mówią o tym, by obywatelom polskim nadawać imiona w polskiej wersji (por. „Zalecenia dla urzędów stanu cywilnego dotyczące nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” […]) – w tym konkretnym wypadku można wyrazić zgodę na zmianę. Osoba prosząca o zmianę, jak wynika z dokumentów, mieszka w Niemczech i tam posługuje się niemiecką wersją imienia. Rozumiem, że oficjalna, polska wersja imienia może przysparzać jej kłopotów, a nie czuje się do tej wersji przywiązana i nie widzi potrzeby zachowania imienia w wersji polskiej. Pragnę dodać, że akceptacja w tym konkretnym wypadku zmiany imienia osoby dorosłej na Katarina w żadnej mierze nie oznacza, że należy aprobować nadawanie imienia w tej wersji nowo narodzonemu dziecku rodziców narodowości polskiej, mających obywatelstwo polskie. Prof. Pisarek dodał, że ewentualne zdrobnienie tego imienia brzmiałoby: Katarynka, co jest dodatkowym argumentem przeciwko nadaniu go dziewczynce.

2003 r.