Doktorantka Instytutu Psychologii UJ poprosiła o pomoc w tłumaczeniu angielskiego terminu interrogative suggestibility, nazywającego podatność na sugestie w sytuacji przesłuchania. Odpowiedziała prof. Jolanta Maćkiewicz:

[…] w znalezieniu właściwego odpowiednika angielskiego słowa suggestibility podstawowym problemem jest to, że rzeczownik angielski został utworzony od czasownika (to suggest), nie zaś od rzeczownika (suggestion), oznacza zatem ‘podatność na sugerowanie’. Angielski sufiks –ability/ibility ‘możliwość, zdolność do’ (able/-ible) ma zazwyczaj znaczenie bierne ‘możliwość poddawania się czynności’ (np. washable 'taki, który może być prany’). Najbliższym odpowiednikiem tego sufiksu angielskiego jest polski sufiks –alność oraz –alny dla przymiotników (por. zmywalny ‘taki, który może być zmywany’). Dodaje się go do tematów czasownikowych i – w wypadku niektórych zapożyczeń – do tematów rzeczownikowych (konwencjonalność, potencjalność – choć tu w tle są też odpowiednie obce przymiotniki na –al, por. ang. conventional, potential). Wybrałabym zatem ten sufiks, przy czym formy rzeczownikowe mogłyby brzmieć sugestialność (por. potencjalność) lub sugestionalność (por. konwencjonalność – ang. convention – suggestion), choć w tym wypadku brakuje „podtrzymującego” przymiotnika na –al. Forma odczasownikowa, dokładniej odpowiadająca wzorcowi angielskiemu, czyli sugerowalność, nie miałaby chyba w polszczyźnie właściwego sensu (‘bycie podatnym na sugerowanie’?).

2004 r.