Pracownik uniwersytetu w Brnie, prowadzący zajęcia z gramatyki współczesnego języka polskiego, zauważył rozbieżność między wzorcami odmiany nazw typu Cyzio, Puzio podawanymi przez różne opracowania: „Słownik poprawnej polszczyzny” pod red. W. Doroszewskiego i H. Kurkowskiej, „Nowy słownik poprawnej polszczyzny” pod red. A. Markowskiego, „Formy i normy” pod red. K. Kłosińskiej zalecają odmianę analogiczną do odmiany rzeczowników pospolitych typu dziadunio (czyli: Cyzia, Puzia), natomiast „Morfologia” pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego i H. Wróbla podaje, że właściwy dla tych nazwisk jest wzór odmiany rzeczowników pospolitych typu baca (czyli: Cyzi, Puzi). Odpowiedział przewodniczący, prof. Andrzej Markowski:

[…] wydawnictwa normatywne są zgodne co do tego, iż nazwiska polskie i słowiańskie zakończone na -‘o (o z poprzedzającą spółgłoską miękką), takie jak Cyzio, Puzio, Kocio, odmieniają się wg wzorca rzeczowników męskoosobowych pospolitych zakończonych tak samo, czyli: Puzio, Puzia, Puziowi itd. (w lm. Puziowie, Puziów itd.). Nie wiem, czym kierowała się autorka odpowiedniego fragmentu akademickiej „Morfologii”, przypisując nazwiskom tego typu odmianę żeńską. Dodam, że ten sam sposób odmiany (z tymi samymi przykładami) był podany w I wydaniu „Morfologii” z roku 1984 (s. 239-240). Muszę jednak zaznaczyć, że w przykładach z gramatyki akademickiej podane są nazwiska dwóch typów: po spółgłosce miękkiej (Puzio) i po spółgłosce stwardniałej (Trapszo). Według mnie (i źródeł normatywnych) odmianę męskoosobową mają tylko nazwiska na -o po spółgłosce miękkiej i nazwiska na -lo. Nazwiska męskie na -o po spółgłosce stwardniałej (sz, cz, ż, dż) odmieniają się według deklinacji żeńskiej, czyli tak jak nazwiska na -o po twardej, a więc: Trapszo, Trapszy (por. notatka w internetowej encyklopedii PWN: „ĆWIKLIŃSKA MIECZYSŁAWA, właśc. M. Trapszo (1880–1972), córka Marcelego Trapszy, aktorka”.

Moim zdaniem w kwestiach poprawnościowych należy się opierać na słownikach i innych wydawnictwach normatywnych i dlatego zalecam jako jedynie poprawną odmianę nazwisk męskich na -‘o, typu Puzio, Cyzio, według paradygmatu analogicznie zakończonych męskoosobowych rzeczowników pospolitych typu dziadunio i imion typu Jasio.

2004 r.