Zaintrygowany określeniem bździągwożerna białorzytka, które się pojawiło w tegorocznym „Dyktandzie” autorstwa prof. Walerego Pisarka, korespondent Rady poprosił o wyjaśnienie znaczenia słowa bździągwa. Oto odpowiedź prof. Walerego Pisarka:

[…] rzeczownik bździągwa jest rejestrowany przez słownik regulaminowo zalecany uczestnikom ostatniego konkursu ortograficznego, czyli przez „Nowy słownik ortograficzny PWN” pod red. E. Polańskiego […], co czyni zadość warunkowi wprowadzenia go do tekstu dyktanda. Bździągwa to regionalna nazwa pluskwy; takie znaczenie rejestruje np. „Słownik języka polskiego” pod red. J. Karłowicza, A. Kryńskiego i W. Niedźwiedzkiego (t. I, Warszawa 1900, s. 251). Znaczenie to jest i współcześnie żywe w gwarach ludowych. Z dzieciństwa pamiętam, że tak nazywano na wsi też plusknię, zwaną też potocznie jagodziakiem albo pluskwą ogrodową. Charakterystyczną cechą tego owada, co zapowiada jego nazwa, jest brzydka woń. Być może typowe białorzytki – choć owadożerne – gardzą bździągwami, bo nie mogą znieść ich zapachu, ale białorzytce z mojego wiersza on nie przeszkadzał.

2003 r.