Zdarza się, że ludzie używają na co dzień, błędnie, form chrzestniak, chrzestniaczka, sądząc, że od wyrazu chrzest uzasadnione jest utworzenie tylko takich form (analogicznie do: chrzestny, chrzestna). Tymczasem nazwy dzieci podawanych do chrztu to chrześniak i chrześnica, jak podają wszystkie słowniki, także ortograficzne. W wyrazach tych nastąpiło uproszczenie grupy spółgłoskowej „st+ni” do „ś+ni”, aby ułatwić wymowę. Podobne uproszczenie występuje – jednak wyłącznie w wymowie, i to niezbyt starannej – w wyrazie chrzestni (‘rodzice chrzestni’), który często słyszy się w postaci „chrześni”. W wypadku tego słowa jednak jedyny poprawny zapis i najpoprawniejsza wymowa to chrzestni. Także w innych wyrazach tej rodziny występują uproszczenia trudnych do wymówienia grup spółgłoskowych – samo słowo chrzest gubi „s” w kilku przypadkach (chrztu, chrztowi, chrztem, chrzty, chrztów itd., a nie: chrzstu, chrzstowi, chrzstem, chrzsty, chrzstów itd., gdzie widać całą formę mianownikową). Warto dodać, że form *chrzestniak, *chrzestniaczka nie notują nie tylko współczesne, ale nawet stare, dziewiętnastowieczne słowniki.

2001 r.