Do Rady napisał pewien Polak mieszkający w Katarze z prośbą o opinię o wyrazach słowotwórczo związanych z nazwą tego państwa. Korespondenta razi nazywanie mieszkańca Kataru Katarczykiem, a także przymiotnik katarski. Zaproponował nazywanie Katarczyków Kataryjczykami oraz zastąpienie przymiotnika katarski innym – kataryjski (analogicznie do: berberyjski). Dodał, że nowa nazwa mieszkańców tego państwa pomogłaby odróżniać ich od historycznych Katarów, z którymi „państwo Katar nie ma nic wspólnego”. Korespondentowi odpowiedział przewodniczący, prof. Andrzej Markowski:

[…] wszystkie znane mi źródła odnotowują tylko formy: Katarczyk, Katarka, Katarczycy, katarski. Znajdują się też one w książce „Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców”, wydanej przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii w roku 1997, stanowiącej źródło urzędowe. Nowe wydanie tej publikacji ukaże się jeszcze w tym roku i także w nim będą nazwy w wymienionej tu formie. Nazwy, których Pan używa, powstały zapewne przez analogię do form takich, jak Saudyjczyk, saudyjski czy Syryjczyk, syryjski. Bliższa jednak formalnie nazwie Katar jest nazwa Kuwejt, od której mamy nazwy: Kuwejtczyk, kuwejcki. Poprawne są więc tylko formy, które podają (wyjątkowo zgodnie) źródła językoznawcze i geograficzne. Nb. nazwa Katar znaczy po arabsku ‘kropla wody’ (tak informuje encyklopedia Azja, wydana przez Wiedzę Powszechną w roku 1995).

2002 r.