Do Rady wpłynęło kilka listów z pytaniami, która z form jest poprawna – audyt czy audit. Większość z osób, trapionych tymi wątpliwościami, byłaby skłonna zaakceptować pierwszą z nich, jednak pozostawałoby to w sprzeczności z zaleceniami Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, który w opisie jednej z polskich norm stosuje określenia audit, auditowanie. Sekretarz RJP zwróciła się więc do PKN-u:

[…] do Rady Języka Polskiego napływają listy użytkowników opracowywanych przez Państwa norm, którzy są zaniepokojeni stosowaniem słów audit, auditowanie w opisie polskiej normy PN-EN ISO 9000:2000 „Systemy zarządzania jakością. Podstawy i terminologia”. Pozwalamy sobie zwrócić uwagę, że choć słowniki ogólne nie notują ani wyrazów audit, auditowanie, ani audyt, audytowanie, to tylko formy audyt, audytowanie należy uznać za poprawne. Zgodnie bowiem z tradycją, obcojęzyczne połączenie di przybiera w polszczyźnie formę dy (por. dyrektor, abdykować, akredytacja itp.).

W imieniu naszych korespondentów, a także własnym, uprzejmie prosimy o wzięcie pod uwagę naszych zaleceń co do formy omówionych słów. Zarówno bowiem Rada Języka Polskiego, jak i osoby, które nadsyłają do Rady informacje o wprowadzanej przez Państwa terminologii, uważają, że instytucje i organy państwowe nie powinny stosować niepoprawnych nazw.

2002 r.