Kierownik USC zwróciła się do Rady z prośbą o wydanie opinii dotyczącej zmiany imienia dziecka Ajsza na imię Aisha. Opinię przygotował przewodniczący Rady, prof. dr hab. Andrzej Markowski:

(…) wyrażam opinię, że forma zapisu imienia Aisha nie jest właściwa w języku polskim. Jest to niepolska transkrypcja imienia arabskiego, które w źródłach polskich jest transkrybowane jako Aisza. Takie imię nosiła jedna z żon proroka Mahometa. Stosowanie zapisu Aisha jest niezgodne z punktem I.1. „Zaleceń dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” (opublikowanych w „Komunikatach Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4) / 1996), gdzie czytamy: „Zaleca się nadawanie imion w postaci przyswojonej przez język polski, a więc np.: Jan, nie John lub Johann; Katarzyna, nie Catherine; Klara, nie łacińskie Clara ani włoskie Chiara; Małgorzata, nie Margareta; Marcin, nie Martin; Piotr, nie Peter itp.”. Dodajmy, że zapis Aisha różni się od brzmienia tego imienia i może sugerować wymowę literową, czyli „a-i-s-ch-a”, a nawet „a-i-s-a”. Z tych powodów nie jest poprawne zapisywanie w polszczyźnie omawianego imienia jako „Aisha”. W źródłach polskich imię żony Mahometa jest zapisywane Aisza i taka wersja jest właściwa także dla imienia dziecka. Należy dodać, że imię to, zgodnie z tradycją i źródłosłowem, powinno być wymawiane jako trzysylabowe, czyli: „A-i-sza”, a nie jako imię dwusylabowe, czyli nie: „Aj-sza”. Dlatego także zapis tego imienia z literą j (czyli: Ajsza) zamiast i jest niewłaściwy.

marzec 2012