Inny korespondent poprosił „o pozytywną opinię w sprawie nadania […] synowi imienia Andre. Prośbę swą motywuję tym – napisał − że w niedługim czasie planujemy wyjazd całą rodziną do Paryża (Francja). I nie chcemy z małżonką, aby nasz nowo narodzony synek miał problemy w tamtejszych realiach”. Urząd stanu cywilnego odmówił korespondentowi wpisania imienia Andre do aktu urodzenia dziecka. Oto odpowiedź przewodniczącego Rady, prof. Andrzeja Markowskiego:

[…] wyrażam opinię, że imię Andre narusza zasady nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej. Jest to bowiem niepolska (zbliżona do francuskiej – André z literą é na końcu i akcentowana na ostatniej sylabie) forma imienia Andrzej, a zgodnie z „Zaleceniami dla urzędów stanu cywilnego dotyczącymi nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” („Komunikaty Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996) „Zaleca się nadawanie imion w postaci przyswojonej przez język polski, a więc np. Jan, nie John lub Johann, Katarzyna, nie Catherine [….] itp.”. Pragnę też zwrócić uwagę na to, że we Francji większych kłopotów niż imię w formie Andrzej przysporzy dziecku nazwisko, które, jak rozumiem, syn będzie miał takie jak Pan.

wrzesień 2005 r.