Rodzice przesłali do Rady następujące pytanie:

Zwracamy się z prośbą o wyrażenie opinii o imieniu Emily. Chcielibyśmy nadać naszej córce to imię, jako angielski odpowiednik polskiego imienia – Emilia. Swoją decyzję argumentujemy tym, iż oboje z mężem jesteśmy zawodowo związani z międzynarodowymi korporacjami, co zaś wiąże się z pracą także poza granicami Polski. Mąż ukończył szkołę średnią oraz studia w Stanach Zjednoczonych (…) i naszą najbliższą przyszłość wiążemy właśnie z tym krajem. Dlatego też jest dla nas bardzo ważne, aby córka posiadała imię angielsko brzmiące (…).

Odpowiedziała sekretarz Rady, dr hab. Katarzyna Kłosińska:

Emily to obcojęzyczny odpowiednik imienia, które w języku polskim brzmi: Emilia. Nadanie imienia Emily stałoby zatem w sprzeczności z jedną z zasad określonych w „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej”: „Zaleca się nadawanie imion w postaci przyswojonej przez język polski, a więc np.: Jan, nie John lub Johann; Katarzyna, nie Catherine; Klara, nie łacińskie Clara ani włoskie Chiara; Małgorzata, nie Margareta; Marcin, nie Martin; Piotr, nie Peter itp.”. Forma Emily nie spełnia także warunku określonego w art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (DzU 1986, nr 36, poz. 180) ‒ nie wskazuje na płeć dziecka.

marzec 2014