Historia Rady
Rada Języka Polskiego została powołana w roku 1996 Uchwałą nr 17/96 Prezydium Polskiej Akademii Nauk jako Komitet przy Prezydium PAN. Od maja 2000 roku działa na mocy Ustawy o języku polskim z dnia 7 października 1999 roku, uchwalonej przez Sejm RP. W skład 38-osobowej Rady wchodzą ludzie nauki (językoznawcy i przedstawiciele innych dyscyplin: fizyki, informatyki, medycyny, literaturoznawstwa, historii sztuki, filozofii, logiki, prawa) i kultury (pisarze, aktorzy, dziennikarze).
Prof. dr hab. Walery Pisarek
był pierwszym przewodniczącym (w latach 1996–2000) Rady i jej honorowym przewodniczącym (w latach 2000–2017).
Zdjęcie obok: Andrzej Banaś / Gazeta Krakowska
Od maja 2000 r. do marca 2019 r. przewodniczącym Rady był prof. dr hab. Andrzej Markowski. Od marca 2019 r. przewodniczącą jest dr hab. prof. UW. Katarzyna Kłosińska.
Rada, jako „instytucja opiniodawczo-doradcza w sprawach używania języka polskiego” (art. 12., p. l Ustawy o języku polskim), zakresem swego działania obejmuje wszelkie sprawy dotyczące używania i rozwoju języka polskiego. Do zadań Rady należy m.in. stała dbałość o język polski i jego ochrona jako ogólnonarodowego dobra kultury i dziedzictwa narodowego oraz upowszechnianie wiedzy o polszczyźnie w prasie, radiu i telewizji, a także na konferencjach naukowych i popularnonaukowych oraz za pomocą własnych publikacji. Rada wypowiada się we wszystkich istotnych kwestiach dotyczących współczesnej polszczyzny, współtworzy politykę językową państwa, analizuje polszczyznę używaną publicznie. W szczególności Rada wydaje opinie i formułuje ekspertyzy dotyczące używania języka polskiego w działalności publicznej i obrocie prawnym, a zwłaszcza w reklamie, prasie, radiu, telewizji i administracji. Opiniuje nazwy proponowane dla firm, towarów i usług, wypowiada się także w kwestii nietypowych form imion. Do 2024 r. przewodniczący i sekretarz Rady udzielili około 5400 takich opinii.