Pewien korespondent zapytał Radę o to, czy używana przez niego konstrukcja składniowa kłamać kogoś jest poprawna. Spierał się o to ze swoimi przyjaciółmi z Kaszub, którzy używali konstrukcji kłamać komuś. Korespondent był przekonany, że jest to regionalizm składniowy, i poprosił Radę o rozwianie wątpliwości. Odpowiedziała mu sekretarz, dr Katarzyna Kłosińska:

[…] czasownik kłamać wymaga od łączącego się z nim rzeczownika występowania w celowniku. Poprawnie jest zatem – Kłamałem mamie, że odpisałem na list. Możliwa jest jeszcze druga konstrukcja – kłamać przed kimś: Kłamał przed nauczycielem, że powiadomił rodziców. Połączenie czasownika kłamać z biernikiem (kłamać kogoś – kłamać mamę) jest niepoprawne. Być może pojawia się przez analogię do schematu okłamywać kogoś (Okłamywać mamę), który jest jak najbardziej poprawny.

Konstrukcja kłamać komuś (kłamać mamie) nie jest charakterystyczna tylko dla Kaszub; jej używanie jest usankcjonowane normą ogólnopolską.

2002 r.