Pewien korespondent Rady zwrócił się z prośbą o wystawienie opinii stwierdzającej, że zgodnie z zasadami polskiej gramatyki kobieta wychodząca za mąż za mężczyznę, którego nazwisko zakończone jest na -ski, przyjmuje to nazwisko z końcówką zmienioną ze -ski na -ska. Odpowiedź ta była potrzebna zagranicznemu urzędowi, w którym korespondent zamierzał zawrzeć związek małżeński. Opinię przygotował prof. Walery Pisarek:

Stwierdzam niniejszym, że zgodnie z wielowiekową polską tradycją i normami polskiej gramatyki nazwiska zakończone na -ski, -cki, -dzki używane są powszechnie z zachowaniem odmiennych form rodzaju żeńskiego lub męskiego w zależności od tego, czy nazwisko dotyczy kobiety czy mężczyzny, to znaczy, że nazwiska te jako nazwiska kobiet kończą się odpowiednio na -ska, -cka i -dzka. Tę zasadę do dnia 2 stycznia 2008 r. wspierały bezwyjątkowo przepisy prawne, a w szczególności § 4. 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 listopada 1998 r. Obecnie stoją za nią obyczajowe sankcje społeczne.

2008 r.