Pewien urząd stanu cywilnego opisał sprawę petentki, która chce zmienić imiona Małgorzata Joanna na Laila Joanna, ponieważ zmieniła wiarę i przyjęła nowe imię muzułmańskie; urząd spytał, czy ta argumentacja jest wystarczająca do urzędowej zmiany imienia. Odpowiedział na ten list przewodniczący Rady, prof. Andrzej Markowski:

[…] wyrażam opinię, że imię Laila, jako imię żeńskie, nie narusza kryteriów stosowanych przy ocenie imion nadawanych dzieciom rodziców narodowości polskiej i mających polskie obywatelstwo. Imię to kończy się na -a, można je łatwo odmieniać. Jedyna trudność to sposób jego wymawiania: można je bowiem traktować jako imię dwusylabowe, czyli wymawiać „lajla” (połączenie -ai- potraktuje się wówczas jako dyftong), można też je wymawiać jako imię trójsylabowe: „la-i-la”. Nie sądzę jednak, by sposób wymawiania tego imienia mógł być przyczyną większych kłopotów jego nosicielki. Jednocześnie pragnę podkreślić, że Rada Języka Polskiego może wydawać opinie dotyczące formy językowej imion, używanych przez Polaków, nie może natomiast wypowiadać się w kwestii zasadności argumentacji osób, pragnących zmienić swoje imię.

kwiecień 2005 r.