W sprawie męskiego imienia Mahawir wypowiedział się przewodniczący Rady, prof. Andrzej Markowski:

[…] wyrażam opinię, że Mahawir, jako zniekształcona forma imienia Mahawira, nie nadaje się na oficjalne imię męskie. Mahawira (co znaczy ‘wielki bohater’) to przydomek czy też nowe imię, które przyjął reformator doktryny religijnej, zwanej dźinizmem, Wardhamana, żyjący w VI-V w. p.n.e. Pochodził z rodu książęcego, mając 30 lat porzucił za zgodą rodziny życie świeckie, opuścił żonę i syna i jako asceta wędrował po całych Indiach. Po kilkunastu latach dostąpił oświecenia i przez następne niemal czterdzieści lat prowadził działalność nauczycielską, usystematyzował i rozwinął wcześniejsze nauki dźinijskie. Działał w północno-wschodnich Indiach. Według tradycji w momencie śmierci osiągnął stan nirwany. Nadanie chłopcu imienia w formie Mahawira byłoby o tyle kłopotliwe, że kończy się ono na -a, jak imiona żeńskie. Istnieje wprawdzie kilka imion męskich na -a (np. Barnaba, Bonawentura, Kosma), ale mają one długą tradycję i są rozpoznawane jako imiona męskie. Z formą Mahawira mogłyby być pod tym względem kłopoty, zwłaszcza że może się brzmieniowo kojarzyć z imieniem żeńskim Elwira. Dlatego odradzałbym rodzicom nadanie synowi tego imienia, a także imienia w formie zniekształconej, wymienionej w liście, czyli Mahawir.

2002 r.