W sprawie imienia Michelle nadesłano następujący list:

(…) jako że jestem osobą płci żeńskiej, posiadam imię żeńskie: Michelle, i nie uważam, aby były jakiekolwiek podstawy, aby sądzić, że imię Michelle jest imieniem męskim. Zakład Ubezpieczeń Społecznych twierdzi jednak, że imię to może być także męskie, a dokładnie – jak się wyraził w piśmie na usprawiedliwienie swej omyłki, że: „imię Michelle może mieć formę żeńską i męską”. (…)­ Pragnę więc zwrócić się do Rady Języka Polskiego (…) z zapytaniem: 1. Czy imię Michelle jest imieniem żeńskim, czy też raczej jest ono imieniem i męskim, i żeńskim równocześnie?, oraz 2. Czy przypisywanie temu imieniu męskiej formy grzecznościowej jest naruszeniem zasad języka polskiego w świetle jego aspektu dotyczącego zasad kultury? (…)

Odpowiedzi udzieliła sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:

(…) polskie imiona żeńskie mają na ogół końcówkę „-a”, która pozwala identyfikować płeć ich nosicielek. Inne zakończenie (zwykle spółgłoskowe) mają imiona męskie – zapewne dlatego urzędnik ZUS-u popełnił błąd, określając Pani płeć na podstawie Pani imienia i nazwiska. Michelle to w Polsce imię niezwykle rzadkie (nosi je zaledwie kilkadziesiąt Polek). Nie ma jednak wątpliwości co do tego, że Michelle to imię żeńskie. Funkcjonuje w języku francuskim i norweskim. Jako imię męskie nie występuje (jego męskim odpowiednikiem, najbardziej je przypominającym pod względem graficznym, jest Michel). Pani pytanie o to, czy przypisanie Pani imieniu rodzaju męskiego, stanowi naruszenie zasad kultury, pozostawię bez odpowiedzi, ponieważ jej udzielenie wykraczałoby poza kompetencje Rady Języka Polskiego.

wrzesień 2009 r.