Kierownik USC zwróciła się do Rady z prośbą o opinię dotyczącą imienia Mika:

(…)  zwracam się o opinię w sprawie nadania dziecku płci żeńskiej (…) rodziców Polaków (z pochodzenia i obywatelstwa) tylko jednego imienia Mika. Zgodnie z posiadaną wiedzą oraz zapisem w wydaniu 2. poprawionym i rozszerzonym „Słownika imion”, Wrocław–Warszawa–Kraków 1991, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, imię Mika występuje w języku macedońskim jako odpowiednik imienia męskiego Micheasz, łac. Michaus. W internetowym słowniku imion świata odnalazłam imię Mika jako: „fińskie imię męskie posiadające odpowiedniki w innych językach, którego krótką formą jest imię Mikael, a formą żeńską Mikaela oraz jako imię żeńskie Mika występujące jedynie w Japonii”. Spotkałam się również z opinią, iż jest to imię w formie zdrobniałej, co w związku art. 50 p.a.s.c. nie pozwala na nadanie dziecku takiego imienia. Biorąc powyższe pod rozwagę, bardzo proszę o opinię, czy imię Mika może zostać nadane dziewczynce zgodnie z prawodawstwem polskim.

Opinię przygotowała sekretarz Rady, dr hab. Katarzyna Kłosińska:

Choć Mika jako imię żeńskie nie widnieje w żadnych spisach imion, to z językowego punktu widzenia niczego mu nie można zarzucić: wskazuje na płeć, nie jest ośmieszające, nie jest tożsame z nazwą pospolitą ani nazwą geograficzną, nie jest także zdrobnieniem innego imienia.

styczeń 2014