Do Rady zwrócono się z prośbą o wydanie opinii o imieniu Nastasija:

Niniejsza opinia związana jest z próbą dokonania przeze mnie korekty własnego imienia w Urzędzie Stanu Cywilnego z Nastasja na Nastasija. (…) sygnalizuję, iż Rada wydawała podobną opinię dotyczącą imienia Nastazja, w której to wskazano, iż „nadanie dziecku imienia w formie Nastazja nie stoi w sprzeczności z zasadami nadawania imion dzieciom, zawartymi w polskich przepisach i zaleceniach w tej kwestii. Forma Nastazja jest w polszczyźnie nader rzadka, jednak, jak informują źródła, wystąpiła w dokumentach polskich już ok. roku 1265 (jako: Nastazyja). Dodam tylko, że imię to w formie przekształconej, a więc bez początkowego A, będzie trudniej kojarzone ze swą piękną etymologią: Anastazja pochodzi bowiem od greckiego słowa anastasios, co znaczy ‘zmartwychwstanie, wskrzeszenie’”. Przytoczona część opinii, w szczególności w zdaniu drugim, mogłaby wskazywać, iż forma językowa imienia Nastasija może być dopuszczona w języku polskim.

Odpowiedzi udzielił prof. dr hab. Walery Pisarek:

(…) spośród różnych form żeńskiego imienia pochodzącego od greckiego wyrazu anastase (‘zmartwychwstanie’) w Polsce formą panującą jest imię Anastazja. Znacznie rzadziej, ale też już od paru wieków, występuje ono także w formie Nastazja, choć właśnie z tą formą kojarzą się takie zdrobnienia, jak Nastka i Nastusia. W Rosji, na Ukrainie i w Bułgarii imię to zapisywane jest jako Aнастaсйя lub Настaсйя, co w transliteracji na alfabet polski daje formę Anastasija lub Nastasija. Zapis taki jest jednak niezgodny z polską ortografią (zgodnie z którą mają być prowadzone akta stanu cywilnego w Polsce), ale jest uzasadniony wtedy, gdy w grę wchodzi transliteracja na język polski dokumentów (np. świadectwa urodzenia) sporządzonych w języku rosyjskim, ukraińskim lub bułgarskim. W innych wypadkach nie widzę uzasadnienia dla niezgodnego z polską pisownią zapisu imienia Nastasija jako imienia obywatelki polskiej i narodowości polskiej. To zdanie ma charakter opinii i nie należy go traktować jako odmowy nadania imienia Nastasija, bo prawo decyzji w tym zakresie należy do kierownika urzędu stanu cywilnego.

listopad 2011