Można dzieciom obywateli polskich nadać imiona Natan oraz Miriam. Opinię wyraziła sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:

[…] imię Natan pochodzi z języka hebrajskiego; pierwotnie oznaczało „dar, podarunek Boga” (to samo „życzenie” niesie polskie imię Bożydar i greckie Teodor). Występuje ono w Starym Testamencie; nosił je jeden z proroków. […] Imię Miriam nie spełnia podstawowego warunku, stawianego imionom żeńskim, a mianowicie nie ma końcówki -a. Mimo to uważam, że można je nadać dziewczynce, gdyż – jako imię biblijne – jest bardzo silnie zakorzenione w tradycji. W „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” […] wyraźnie się pisze: „Są jednak utrwalone w tradycji kulturalnej lub literackiej imiona kobiece zakończone na spółgłoskę lub samogłoskę inną niż -a, które – wbrew ogólnej zasadzie – można nadawać dziewczynkom, np. Beatrycze, Noemi, Karmen, Rut […]”. […] Nosiła je [imię Miriam] m.in. starsza siostra Mojżesza i Aarona. Jego polskim odpowiednikiem jest Maria. Etymologia imienia Miriam nie jest całkowicie jasna. Niektórzy […] wiążą je z akkadyjskim „mariam” – „napawać radością”, inni – ze znaczeniem „pani, orędowniczka” i „piękna”.

2002 r.