Stały korespondent Rady zaproponował zastąpienie nazwy programu informacyjnego Teleexpress nazwą Teleekspres. Powoływał się przy tym na wybrane artykuły Ustawy o języku polskim. Autor listu domniemywał, że ustawodawcy, zezwoliwszy na niepolskie nazwy własne, zapomnieli nadmienić, że chodzi o nazwy własne tylko towarów zagranicznych oraz towarów produkowanych na eksport. Telewizyjny program informacyjny zaś, noszący nazwę Teleexpress, towarem takim nie jest. Motywacja propozycji zamiany nazwy była następująca: szybki telewizyjny przekaz informacji to teleekspres, ponieważ nazwa ta nawiązuje do słowa ekspres, oznaczającego między innymi szybki przekaz, przesyłkę, szybki pociąg, urządzenie do szybkiego zaparzenia kawy. Analogicznie więc można by utworzyć nazwę radioekspres – ‘szybki radiowy przekaz informacji’. A oto fragmenty odpowiedzi honorowego przewodniczącego Rady, prof. Walerego Pisarka:

[…] Zgodnie z tradycją wiele popularnych gazet codziennych ma w nazwie wyraz express tak właśnie zapisywany. Obecnie ukazują się m.in. Express Bydgoski, Express Ilustrowany, Express Inowrocławski, Express Pojezierza, Express Poznański, Express Wągrowiecki, Express Wieczorny. Te tytuły są z punktu widzenia Ustawy o języku polskim „nazwami własnymi przedmiotów obrotu prawnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. […] Sięgam do słowników ortograficznych i tam znajduję informację: „ekspres (pociąg; przesyłka; aparat do kawy) -su, -sie, -sów, ale: Express Wieczorny (gazeta)”. Jest rzeczą oczywistą, że twórca nazwy Teleexpress chciał nawiązać do nazwy gazety, a nie do innych znaczeń wyrazu ekspres. Dlatego użył usankcjonowanego w słownikach ortograficznych zapisu express.

2001 r.