Do Rady często zwracają się osoby, które nie wiedzą, czy powinny odmieniać swoje nazwiska i – ewentualnie – jaki wzorzec deklinacyjny stosować. Oto wyjaśnienia sekretarz Rady, dr Katarzyny Kłosińskiej, dotyczące odmiany nazwiska Aniśko:

Nazwisko Aniśko ma pochodzenie słowiańskie, podobnie jak Matejko, Kościuszko, Moniuszko i, jak tamte, też zakończone na -o, odmienia się w liczbie pojedynczej tak jak rzeczowniki żeńskie, a więc: Nie ma pana Aniśki (Matejki), Przyglądam się panu Aniśce (Matejce) itd. W liczbie mnogiej zaś nazwiska te przybierają końcówki rzeczowników męskich, a więc: Państwo Aniśkowie, Nie ma państwa Aniśków (Matejków), Przyglądam się państwu Aniśkom itd.

2001 r.