Do Rady Języka Polskiego zwrócono się z pytaniem o to, jak należy odmieniać nazwisko męskie Krężel. Oto odpowiedź:

Odmiana nazwisk męskich, zakończonych spółgłoską poprzedzoną „e”, zawsze sprawiała kłopoty użytkownikom języka. Przepisy gramatyczne mówią, że o tym, czy dane nazwisko (szczególnie to, zakończone spółgłoskami „ć”, „ń”, „l”) straci „e” w odmianie, czy nie, decyduje tradycja. Jednoznacznie jest rozstrzygnięta jedynie kwestia odmiany takich nazwisk zakończonych na „-eć”, „-eń”, „-el”, które są tożsame z nazwami pospolitymi (np. Wróbel, Dekiel, Kamień, Kwiecień) – trzeba je odmieniać tak jak równobrzmiące rzeczowniki pospolite. Tę zasadę należy stosować także do nazwiska Krężel. Jest ono bowiem tożsame z gwarowym słowem krężel, oznaczającym drewniany walec, służący do nawijania przędziwa w przęślicy. Rzeczownik ten odmienia się z zachowaniem oboczności „e: Ø” (krężel, krężla, krężlowi itd.), a zatem i nazwisko Krężel powinno w przypadkach zależnych przybierać postaci bez „e” w ostatniej sylabie. Za taką odmianą Pańskiego nazwiska przemawia także tradycja – skoro Pan i Pańska rodzina stosują formy Krężla, Krężlowi, Krężlem, Krężlu, Krężlowie, Krężlów itd. (a ponadto skoro jest to odmiana poprawna), to nie ma powodu, by ją zastępować inną. Proszę pamiętać jednak o tym, że nazwisko to powinno być odmieniane także w liczbie mnogiej (Krężlowie, Krężlów itd.).

2001 r.