Na pytanie o poprawność przymiotnika budapesztański, wysłane do Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Polski i przekazane do Rady Języka Polskiego, odpowiedział  przewodniczący, prof. Andrzej Markowski:

[…] Forma budapesztański, o którą Pan pyta, została wprowadzona jako oboczna do spisu opracowanego przez Komisję za „Nowym słownikiem poprawnej polszczyzny PWN”, Warszawa 1999, pod moją redakcją naukową. Forma ta jest określana jako potoczna, ale nie – niepoprawna. W ostatnich kilkudziesięciu latach norma w tym zakresie się bowiem zmieniła. Dotyczy to także nazw osobowych: budapesztańczyk i budapesztanka. W „Słowniku nazw kłopotliwych” M. Bańki i M. Krajewskiej (Warszawa 1994) czytamy np., że: „W stuosobowej ankiecie w Warszawie za budapesztanką głosowało 80 osób, za budapesztenką tylko 20. W Krakowie przewaga budapesztanki nad budapesztenką była jeszcze większa: 97:1” (s. 52). Formy z przyrostkiem –eński są współcześnie odczuwane przez wiele osób jako przestarzałe i mogą prowokować do wymiany tematycznej t na ć w temacie wyrazu, czego nie sugeruje przyrostek -ański.

Oczywiście nie oznacza to, że forma budapeszteński jest niepoprawna; przeciwnie – jest ona w dalszym ciągu wymieniana na pierwszym miejscu jako starsza i całkowicie poprawna […].

2003 r.