W pierwszej połowie 2003 r. kierownik katowickiego USC w liście do Rady poruszył kwestie nadawania dzieciom niepolskich imion. Spytał między innymi o to, czy można spolszczyć imię indyjskie Radiha. Odpowiedział wówczas przewodniczący, prof. Andrzej Markowski: „Imię indyjskie należy zachować w postaci oryginalnej, czyli Radiha; nie ma ono bowiem polskiego odpowiednika”. W czerwcu do Rady zwrócił się jednak mężczyzna, na którego prośbę USC w Katowicach poprosił Radę o opinię. Okazało się, że mężczyzna — od wielu lat interesujący się kulturą Indii — chciałby nadać córce imię Radhika (w oryginalnej pisowni) lub jego spolszczenie Radika. Odpowiedziała  sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:

[…] przykro nam, że otrzymał Pan od nas (za pośrednictwem Urzędu Stanu Cywilnego w Katowicach) opinię o innej formie niż ta, o którą Pan prosił. Nieporozumienie wynikło stąd, że USC w Katowicach […] zwrócił się do nas z pytaniem — cytuję: „Czy wolno imię żeńskie pochodzenia indyjskiego RADIHA zapisać jako RADIKA […]?”. A zatem to w USC przekształcono formę Radhika na Radiha. Ponieważ Radika nie jest spolszczeniem formy Radiha, przewodniczący Rady Języka Polskiego prof. A. Markowski w piśmie z dn. 22.04.2003 r. wyraził negatywną opinię o imieniu Radika. Wiedząc jednak, że imię, które pragnie Pan spolszczyć do postaci Radika, to Radhika (a nie Radiha) — wyrażam opinię, iż spolszczenie takie jest możliwe. Zgodnie bowiem z „Zaleceniami dla urzędów stanu cywilnego dotyczącymi nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” („Komunikaty Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996), p. I.1. — „Zaleca się nadawanie imion w postaci przyswojonej przez język polski”. Zapis z literą h z językowego punktu widzenia jest mniej poprawny niż zapis bez h, a zatem i forma Radika bardziej odpowiada normom polszczyzny niż Radhika. Pragnę jednocześnie podkreślić, że we wspomnianych „Zaleceniach” w p. II.6. jest wyraźna wskazówka, brzmiąca: „Przy nadawaniu nowych imion, na które moda często szybko przemija i które mogą nie wejść do zbioru polskich imion, zaleca się stosowanie obcej oryginalnej pisowni […]”. Choć nie chce Pan nadać swej córce egzotycznego imienia z powodów snobistycznych, lecz w wyniku szczerego zainteresowania kulturą Indii, to uważam, że zacytowane zalecenie można odnieść także i do Pańskiej sytuacji. Innymi słowy — uważam, że urząd stanu cywilnego może zarejestrować także formę Radhika jako imię (drugie zresztą) dla Pańskiej córki. A zatem — wyrażam opinię, że obie formy — Radhika i Radika — są odpowiednie jako imiona żeńskie. Pierwsze — jako oryginalne, niemające szans na zakorzenienie się w polszczyźnie; drugie — jako jego spolszczenie.

2003 r.