O imieniu Simona wypowiedział się przewodniczący Rady, prof. Andrzej Markowski:

Imię [Simona] spełnia formalne kryteria przyznawania imion, zawarte w odpowiednich przepisach: nie jest nieprzyzwoite ani ośmieszające, nie ma formy zdrobniałej i pozwala odróżnić płeć dziecka. Kłopot może jednak sprawiać jego wymowa. Jak wiadomo, w polszczyźnie połączenie liter si czyta się (poza bardzo nielicznymi wyjątkami, jak: sinus) tak, że pierwszej literze odpowiada głoska miękka, czyli ś. Istnieje więc niebezpieczeństwo, że osoby niezorientowane będą odczytywały imię Państwa córeczki jako „Śimona” (tak jak czyta się np. wyrazy siny, siwy, sitwa itd.). W „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego […]” czytamy m.in.: „Urzędnik powinien zwracać rodzicom uwagę na to, że dziecko będzie ponosić konsekwencje ich decyzji. Obce, nieprzyswojone imię będzie w różny sposób wymawiane i zapisywane. Rodzice muszą pamiętać, że forma oficjalna imienia jest używana nie tylko przez nich, ale też w różnych środowiskach przez ludzi o różnym wykształceniu”. Bardzo proszę wziąć pod uwagę zarówno to, jak i brzmienie połączenia tego imienia z nazwiskiem, które córeczka nosi. Dodam, że Simona jest obcojęzyczną formą żeńską, której w polszczyźnie odpowiada mało używane imię Szymona, gdyż Simon to występujący w wielu językach europejskich wariant imienia oddawanego w polszczyźnie jako Szymon. Imię Simona nie jest oryginalnym imieniem włoskim, pojawia się też w innych językach.

2002 r.