Stella, Stela
Kierownik jednego z urzędów stanu cywilnego spytała, czy może przychylić się do prośby pewnej petentki o zmianę imienia ze Stela na Stella. Zdaniem autorki listu Stella jest „formą nieortograficzna, w rodzinie [petentki] nie ma tradycji nadawania ww. imienia, [więc] zachodzą wątpliwości, czy prośba jest zasadna”. Oto odpowiedź przewodniczącego Rady:
[…] wyrażam opinię, że imię Stella nie narusza zasad stosowanych przy nadawaniu imienia osobom narodowości polskiej i obywatelstwa polskiego. Imię w tej formie (z dwiema literami l w zapisie) notuje „Słownik imion” Jana Grzeni (s. 298), wspomina o nim, jako obocznym do Stela, Józef Bubak w „Księdze naszych imion”, jest ono także w „Księdze imion” KiW z roku 1975 (s. 231).
maj 2005 r.