Jedna z korespondentek zwróciła się do Rady z prośbą o opinię dotyczącą zmiany jej dotychczasowego imienia na imię Tunia. Odpowiedzi udzieliła sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:

(…) nie ma żadnych powodów natury językowej, które stałyby na przeszkodzie zarejestrowania formy Tunia jako imienia żeńskiego, szczególnie dla osoby dorosłej. Imię Tunia spełnia wymogi przewidziane w art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. 1986, nr 36, poz. 180): wskazuje na płeć nosicielki (kończy się – jak większość rzeczowników żeńskich – samogłoską –a), nie jest ośmieszające ani nieprzyzwoite, nie jest także zdrobnieniem żadnego innego imienia (trudno byłoby wskazać oficjalne imię, które miałoby stanowić podstawę zdrobnienia). Oprócz tych powodów językowych nie bez znaczenia są powody społeczne – jest Pani osobą dorosłą, a zatem bierze Pani odpowiedzialność za swe decyzje.

luty 2011