Pewni, interesujący się kulturą hinduską, rodzice chcieli nadać swej córce imię Uma – imię hinduskiej bogini czaru i wdzięku, noszone także przez mieszkającą w Chicago przyszłą matkę chrzestną dziecka. Odpowiedziała sekretarz RJP, dr Katarzyna Kłosińska:

[…] z formalnego punktu widzenia imię Uma nie narusza zasad nadawania imion dzieciom narodowości polskiej oraz mającym polskie obywatelstwo (zasady te zostały wyłożone w „Komunikatach Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996). Wskazuje bowiem na płeć dziecka (zawiera charakterystyczną dla rzeczowników żeńskich końcówkę -a), nie jest zdrobnieniem innego imienia, nie jest tożsame z nazwą geograficzną ani nazwą pospolitą. Nie ma też charakteru obraźliwego. Tak jak Państwo piszą, jest to imię hinduskie (w języku sanskryckim uma znaczy ‘len’). Choć powody, dla których chcieliby Państwo nadać swej córce imię Uma, są z pewnością ważkie, to jednak radziłabym ponowne rozważenie swej decyzji. Noszenie takiego nietypowego imienia może Państwa córkę w przyszłości narazić na kłopoty. Jeśli jednak nie będą chcieli Państwo zmienić swej decyzji, to nic nie stoi, naszym zdaniem, na przeszkodzie, by urząd stanu cywilnego zarejestrował formę Uma jako imię dla Państwa córki. A nam nie pozostaje nic innego, niż życzyć radości w wychowywaniu Umy. […] Rada Języka Polskiego – jako instytucja opiniodawczo-doradcza w zakresie używania języka polskiego – nie udziela „zezwoleń” na nadawanie określonych imion dzieciom, a jedynie wyraża o nich opinie. Ostateczna decyzja dotycząca nadania dziecku imienia należy, zgodnie z art. 50 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego […], do kierownika urzędu stanu cywilnego.

2003 r.