Poproszono o wyjaśnienie, czy w datach można oznaczenia miesięcy zapisywać słownie: „24 kwietnia”, a nie tylko „24.04.”, „18 lipca 2002 r.”, a nie tylko „18.07.2002 r. itd.”. Autorowi pewnego tekstu redakcja konsekwentnie zmieniała słowne oznaczenia miesięcy na oznaczenia cyfrą, jego zdaniem niewłaściwe. Na ten list odpowiedziała sekretarz, dr Katarzyna Kłosińska:

[…] oba wymienione przez Pana sposoby zapisu dat są poprawne — miesiąc oznacza się więc liczbą (rzymską lub arabską) lub zapisuje pełnym słowem. Pierwszy sposób ma charakter bardziej oficjalny i na ogół jest stosowany w różnego rodzaju dokumentach, drugi nie jest nacechowany oficjalnością i pojawia się zwykle w tekstach ciągłych. Wynika to z charakteru przekazu: w pierwszym najistotniejsza wydaje się ekonomiczność oraz wyrazistość (a te cechy można uzyskać, stosując zapis liczbowy); w drugim — „łatwość czytania”. Kiedy bowiem czytamy tekst albo o czymś komuś opowiadamy, używamy nazw miesięcy, a nie ich odpowiedników liczbowych; wiedząc o tym, autorzy artykułów, książek itp. stosują na ogół ten drugi sposób zapisu dat. Nie wiem dokładnie, jaki charakter mają Pańskie artykuły — jeśli przypominają one np. serwisowe wiadomości agencyjne, to właściwszy wydaje się zapis skrótowy (np. 2.07.03); jeśli są to artykuły prasowe, z dokładnym opisem jakichś zdarzeń, faktów, z komentarzami itp. — to sądzę, że lepszy jest zapis daty z nazwą miesiąca.

2002 r.