Pewna kobieta chciała się dowiedzieć, czy słowo nic „należy do rzeczywistości”. Odpowiedziała jej sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:

[…] przyznam, że nie rozumiem Pani pytania dotyczącego słowa nic. Słowom bowiem nie przypisuje się cechy „należenia” bądź „nienależenia” do rzeczywistości. Wyrazy opisują rzeczywistość, a nie „należą” do niej. Słowo pies, na przykład, nazywa pewien fragment rzeczywistości, który „wypełniony” jest pojęciem ‘zwierzę, które szczeka’. Pojęciu temu z kolei odpowiadają poszczególne konkretne obiekty – psy.

Zaimka nic używa się – jak podaje „Inny słownik języka polskiego” pod red. M. Bańki (Warszawa 2000) – aby zaznaczyć, że nie ma rzeczy ani sprawy, której dotyczyłoby to, o czym mowa. W tym sensie słowo nic opisuje rzeczywistość – można rzec, że w tej rzeczywistości mieści się brak czegoś. Mówiąc bowiem Nic nie zrobiłam czy Nic nie rozumiem, wskazujemy na pewien fragment rzeczywistości (niechby to była nawet nasza rzeczywistość mentalna), wypełniony – jakkolwiek to dziwnie zabrzmi – pustką.

2002 r.