Pracownicy Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy spytali Radę, czy można nadać dziewczynce – córce Polaków – imię Wiosna jako drugiego (gdy pierwsze imię to Zuzanna). Rodzice poparli wniosek o nadanie imienia swoją fascynacją kulturą Hiszpanii, w którym to kraju bardzo popularne imię to Primavera, w dosłownym tłumaczeniu znaczące ‘wiosna’. Na list odpowiedział przewodniczący, prof. Andrzej Markowski:

[…] wyrażam opinię, że zupełnie wyjątkowo można by uwzględnić prośbę rodziców o nadanie córce drugiego imienia Wiosna. Stoi to wprawdzie w sprzeczności z zaleceniem, by nie nadawać dzieciom imion równych brzmieniowo z rzeczownikami pospolitymi, jednakże w tym wypadku chodzi o drugie imię, z zasady rzadko używane. Można jedynie zauważyć, że dziewczynka nosząca imiona Zuzanna Wiosna może być narażona na docinki i żarty ze strony otoczenia (koleżanek i kolegów), a potem rozmaite komentarze w urzędach i instytucjach, kiedy będzie podawała oba pełne imiona. Jeśli ta perspektywa rodziców nie zniechęca, to byłbym skłonny wyjątkowo uwzględnić ich prośbę. Pragnę również zauważyć, iż to, że w Hiszpanii jest używane imię Primavera, nie jest żadnym argumentem za tym, by jego odpowiednik (czyli właśnie Wiosna) uznać za imię dopuszczalne u nas. W tej samej Hiszpanii funkcjonują np. imiona żeńskie Mercedes, czyli Łaskawa, i Dolores, czyli Bolesna, Boleściwa (są to przydomki Matki Boskiej), a w naszym kraju takie imiona nie występują. W Hiszpanii używa się też męskiego imienia Jesus, co u nas nie jest przyjęte: co kraj to obyczaj i dobrze jest się stosować do obyczajów rodzimych.

2004 r.